[Webboard] › IT Soft Solution Co.,Ltd. ::.

Webboard

			ดูกระทู้ก่อนนี้ :: ดูกระทู้ถัดไป
หน้าแรกเว็บบอร์ด	ตอบกระทู้		ดูกระทู้ก่อนนี้ :: ดูกระทู้ถัดไป

การเป็นนักบินอวกาศคืออะไร

918kiss

	urassayas@gmail.com
	24/12/63 12:59
	10.0.0.55

การเป็นนักบินอวกาศคืออะไร
NASA ต้องหาแนวทางที่แยบคายสำหรับการทำให้นักบินอวกาศมีชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมของพระจันทร์ที่ไม่เป็นมิตรซึ่งจะฆ่าผู้ใดก็ได้ที่ไม่มีชุดวัสดุอุปกรณ์ที่สมควรในทันทีทันใด แต่ว่านอกเหนือจากนั้นนักวิทยาศาสตร์ได้ปรับปรุงเทคโนโลยีที่ทำให้นักบินอวกาศเขยื้อนได้ สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสามารถตรวจสอบผิวพระจันทร์แล้วก็แปลกใจกับ“ ความไม่เป็นระเบียบร้างอันสวยงาม” ของมัน918kiss
อยู่รอดแล้วก็เจริญก้าวหน้าบนพระจันทร์
มีเหตุมีผลที่ดีที่พระจันทร์เป็นหินที่ไม่มีชีวิต สิ่งมีชีวิตอะไรก็แล้วแต่ที่มานะจะเอาชีวิตรอดบนผิวพระจันทร์จำเป็นจะต้องจัดการกับอุณหภูมิในช่วงกลางวันที่สูงถึง 127 ° C และก็ต่ำถึง -173 ° C ในยามค่ำคืน พวกเขาจะต้องผลิตขึ้นเพื่อทนต่อรังสีอวกาศจากรังสีคอสมิกและก็เปลวสุริยะที่ทอดดีเอ็นเอ แล้วก็พวกเขาไม่อาจจะเป็นผู้หายใจหรือผู้กินน้ำได้อย่างไม่ต้องสงสัย น้ำน้อยที่อยู่ในนั้นถูกขังอยู่ในน้ำแข็งหรือหินแล้วก็ชั้นบรรยากาศบางๆนั้นไม่อาจจะระบายออกได้อย่างที่มันได้รับ
มนุษย์แจ่มแจ้งมิได้ถูกทำขึ้นเพื่อพระจันทร์ แล้วนักบินอวกาศอะพอลโลรอดมาได้เช่นไร? คำเดียว: ความฉลาด โมมองลดวงจันทร์ที่ลงหยุดของนักบินอวกาศอพอลโลบนพระจันทร์เป็นยานอวกาศที่จริงจริงลำแรก นี่เป็นด้วยเหตุว่าไม่ราวกับครั้งก่อนที่ดำเนินชีวิตการทำงานทั้งผองในที่ที่ไม่มีอากาศของอวกาศ มันคุ้มครองปกป้องนักบินอวกาศจากรังสีแล้วก็อุกกาบาตขนาดเล็กด้วยฟอยล์ฉนวนคุ้มครองหลายชั้น รวมทั้งมันมีตัวถังที่แข็งแรงซึ่งทำมาจากแท่งอลูมินัมแข็ง
ส่วนที่น่าประทับใจที่สุดของการออกแบบเป็นระบบควบคุมสภาพแวดล้อม ด้วยเซ็นเซอร์รวมทั้งเครื่องไม้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์เพียงแค่เล็กๆน้อยๆก็เลยปฏิบัติงานได้ราวกับเครื่องจักรกลที่สลับซับซ้อน ระบบนี้ถ่ายออกสิเจนและก็น้ำจากถังนอกห้องโดยสาร แล้วป้อนออกสิเจนเข้าไปในห้องโดยสารและก็ยังเพิ่มแรงกดดันตัวถังจัดแจงอุณหภูมิแล้วก็หาน้ำให้กับนักบินอวกาศ เป็นไปตามเจตนารวมทั้งเป้าประสงค์ทั้งผองเส้นชีวิตของพวกเขาออกไปเรื่อย
นักบินอวกาศของอพอลโลบางทีอาจไม่เป็นอันตรายในโมมองลดวงจันทร์ แม้กระนั้นแน่ๆว่าพวกเขาเจ็บป่วย ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกสำหรับปรุงอาหารหรือซักผ้าแล้วก็การชี้แจงเหตุการณ์ห้องอาบน้ำอย่างนอบน้อมนั้นเป็น "รากฐาน" ด้วยพื้นที่ใช้สอยเพียงแค่ 4.5 m มันก็แออัดมากมาย นักบินอวกาศไม่มีที่จะนั่ง และก็แม้จำต้องนอนก็จำเป็นต้องโหนเปลผ่านห้องโดยสารหรือหามุมว่าง

ได้ผลให้การออกมาจากโมมองลดวงจันทร์บางทีอาจช่วยทุเลาได้ สำหรับเพื่อการทำแบบนี้พวกเขาจะต้องระบายอากาศทั้งหมดทั้งปวงออกมาจากห้องโดยสารหลังจากนั้นคลานเท้าก่อนผ่านฟักรวมทั้งลงบันไดกระทั่งสุดท้ายพวกเขาก็สัมผัสกับดินพระจันทร์
เมื่อพวกเขาระบายอากาศอย่างเดียวที่ช่วยพวกเขาจากความตายได้ก็คือหน่วยเคลื่อนนอกยานพาหนะซึ่งรู้จักกันดีในชื่อชุดอวกาศ ชุดกลุ่มนี้ไม่เพียงแค่ แม้กระนั้นจำเป็นต้องรักษาชีวิตของนักบินอวกาศ แต่ว่ายังจำเป็นต้องให้ความคล่องตัวในระดับที่พอดีด้วย
การออกแบบชุดอวกาศมีหลายชั้น นักบินอวกาศใส่เสื้อชั้นในไนลอนระบายความร้อนด้วยน้ำ 12 ชั้นที่ทำมาจากผ้าฉาบเทฟลอนสีขาวไม่ติดไฟและก็สิ่งของระดับสูงอื่นๆที่รับแรงกดรวมทั้งคุ้มครองความร้อนรวมทั้งการครูดขีด การเคลื่อนไหวมีให้โดยข้อต่อยางที่สลับซับซ้อนที่ไหล่ศอกข้อมือบั้นท้ายข้อเท้ารวมทั้งเข่า และก็ตัวเชื่อมโลหะช่วยทำให้นักบินอวกาศสามารถติดถุงมือและก็หมวกกันน็อค Fishbowl ที่ปิดผนึกได้นอกเหนือจากนั้นพวกเขายังใส่รองเท้าหุ้มส้นคุ้มครองปกป้องแล้วก็กระเป๋าเป้ประคองชีวิตแบบนำพาที่มีออกสิเจนเครื่องใช้ไม้สอยกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์แล้วก็น้ำหล่อเย็น
ถ้าเกิดพวกมันอยู่บนโลกนักบินอวกาศแทบไม่อาจจะยืนขึ้นได้โดยอีกทั้งชุดมีมวลราว 80 กิโล แต่ว่าจำต้องขอบพระคุณแรงโน้มถ่วงที่อ่อนแอของพระจันทร์ทำให้ชุดสูทมีน้ำหนักไม่เกิน 14 กก.บนผิวพระจันทร์ ด้วยเหตุนั้นแม้ว่าจะมีรูปลักษณ์ที่มองเป็นไม้ แม้กระนั้นชุดอวกาศของอพอลโลก็ค่อยรวมทั้งยืดหยุ่นพอเพียงในการเดินบนพระจันทร์
ตามความเป็นจริงนักบินอวกาศสามารถเดินบนพระจันทร์ได้ทีละหลายชั่วโมง ขณะที่อยู่ภายนอกพวกเขาปฏิบัติงานหลายแบบเพื่อทดลองความยืดหยุ่นของชุดอวกาศ พวกเขาเก็บเนื้อเก็บตัวอย่างดินรวมทั้งหินพระจันทร์ทดสอบการใช้งานปักธงตรวจแล้วก็ถ่ายรูปผิว ในระหว่างภารกิจ Apollo 14 ผู้บังคับบัญชา Alan Shepard ซึ่งมีชื่อเสียงกันดีว่าเป็นคนอเมริกันคนแรกที่เดินทางสู่อวกาศในปีพ. ศาสตราจารย์ 2504 แม้ว่าจะมีเวลาเล่นกอล์ฟบางส่วน
หน้าจอยทางจันทรคติ
ปัญหาใหญ่เป็นทางเท้าบนดวงจันทร์พวกนี้มีเท่านั้นเอง: เดิน การสำรวจที่ จำกัด นี้เป็นระยะทางสั้นๆบริเวณจุดลงหยุด สิ่งที่แน่ชัดเร็วนี้ๆก็คือนักบินอวกาศกลุ่มนี้อยากการขนส่ง สามภารกิจในที่สุดที่ทำให้มนุษย์ลงหยุดบนพระจันทร์ - อพอลโล 15, 16 รวมทั้ง 17 - ได้มาในลักษณะของยาน Lunar Roving รถยนต์คันนี้มีชื่อเสียงกันดีในชื่อรถยนต์บั๊กกี้พระจันทร์
Moon buggies เป็นรถยนต์เคลื่อนสี่ล้อที่ขับเคลื่อนด้วยแบตเตอรี่ขนาดเท่า Volkswagen Beetle พวกเขาใช้หน้าจอยสติ๊กรูปตัว T แทนพวงดอกไม้เพื่อไปไหนมาไหน ความเร็วสูงสุดที่ออกจะช้าที่ 13 กิโลเมตร / ชั่วโมง มิได้หยุดการเดินทางไกลถึง 8 กิโลจากจุดลงหยุดแล้วก็ครอบคลุมระยะทางรวม 88 กิโลในสามภารกิจ นักบินอวกาศใช้ยานตรวจสอบพระจันทร์เก็บเนื้อเก็บตัวอย่างหินจากพื้นที่กว้างกว่าที่เคยทำเป็น สิ่งนี้ช่วยทำให้นักวิทยาศาสตร์รู้ๆกันดีอยู่แล้วขึ้นเกี่ยวกับผิวของพระจันทร์
[url=